Η σχέση μου με το αλκοόλ μετράει 30 χρόνια καθημερινής βαριάς κατανάλωσης, αν και από θαύμα δεν είχε φτάσει να με αποκόψει από τις καθημερινές μου υποχρεώσεις. Ως εκ τούτου κανένας στο περιβάλλον μου δεν υποψιάζονταν ότι είμαι αλκοολική. Ακόμα και γιατροί και ψυχολόγοι στους οποίους μίλαγα για τη σχέση μου με το αλκοόλ με καθησύχαζαν ότι δεν έχω πρόβλημα αλλά καλό θα ήταν να προσέχω για κάθε ενδεχόμενο! ¨Ήμουν αυτό που λέμε λειτουργικός αλκοολικός, οπότε αφού δεν ενοχλούσα κανέναν και εκτελούσα τις υποχρεώσεις μου στο έπακρον,  μπορούσα με την άδεια της κοινωνίας να συνεχίζω το καταστροφικό μου ταξίδι στην άβυσσο του εθισμού! Μέχρι που μια μέρα πέρασε μια ιδέα από το μυαλό μου! ¨ Ποια είμαι τελικά χωρίς το ποτό? ¨Δεν είχα απάντηση. Δεν ήξερα, αυτή ήταν η απάντηση. Εκείνη τη μοναδική στιγμή διαύγειας, πήρα την απόφαση να δώσω μια ευκαιρία στον εαυτό μου να πάρει μια μικρή απόσταση από  την ουσία, με αδιευκρίνιστο ακόμα στόχο. Αν νομίζετε ότι ζείτε σ ένα αδιάφορο προς εσάς σύμπαν .. ξανασκεφτείτε το! Τη στιγμή που πήρα αυτή την, αδύναμη τότε, απόφαση, εμφανίστηκε μπροστά μου, μέσα στο σπίτι μου, το βιβλίο της Γιούλης Ψαράκη το ¨ΑΝΕΎ´ το οποίο είχα αγοράσει πρίν καιρό, αλλά μετά τα δύο πρώτα κεφάλαια το είχα παρατήσει και ξεχάσει την ύπαρξη του. Κυριολεκτικά έπεσε από το ράφι. Το ίδιο βράδυ διάβασα όλο το βιβλίο γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα να σταματήσω να το διαβάζω! Σκεφτόμουν δεν είναι δυνατόν, αυτό είναι σαν ζωντανός διάλογος! Η συγγραφέας κυριολεκτικά απαντούσε σε κάθε μου ερώτηση περιγράφοντας με αμείλικτη ειλικρίνεια τα αδιέξοδα & τους μηχανισμούς του εθισμού. Από τις βιοχημικές αντιδράσεις του οργανισμού μέχρι την ψυχοσύνθεση του ατόμου αλλά και της κοινωνίας εν γένει που νομιμοποιεί μια εθιστική ουσία ως σχεδόν το απαραίτητο συστατικό της καλής ζωής και την πηγή της χαράς και της απόλαυσης. ¨Ήταν μια αποκάλυψη! Επιτέλους κάποιος βγήκε να μιλήσει ανοιχτά για τον ελέφαντα στο δωμάτιο! Ήθελα τόσο πολύ να την ευχαριστήσω γι αυτό το απίστευτο δώρο που μου έκανε. Ήταν τόσο σημαντικό να ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι εκεί έξω που ζουν την ίδια αγωνιώδη κατάσταση με μένα και συγχρόνως μου έδωσε την ελπίδα ότι υπάρχει διέξοδος κι επιλογή. Είχα τόση μεγάλη ευγνωμοσύνη εκείνη τη στιγμή που δεν γινόταν παρά να το μοιραστώ μαζί της μ ένα διστακτικό μήνυμα που λίγο πολύ έλεγε σ ευχαριστώ που υπάρχεις και μοιράστηκες την εμπειρία σου με αυτή τη γενναιοδωρία. Αυτό το μήνυμα ήταν η αρχή ενός υπέροχου ταξιδιού! Ήταν η αιτία να γνωρίσω τον άνθρωπο Γιούλη η οποία με πήρε από το χέρι και μέσα από την ακούραστη δουλειά της και τις ατελείωτες ¨ασκησούλες¨ της, άλλαξε όλη μου την κοσμοθεωρία, αγάπησα τον εαυτό μου, έμαθα να σέβομαι το σώμα μου και ήρθα σ επαφή με τα συναισθήματα μου. Το σημαντικότερο είναι ότι νιώθω ελεύθερη και ονειρεύομαι ένα μέλλον στο οποίο πρωταγωνιστής θα είμαι εγώ! 3 μήνες και 12 συνεδρίες μετά! 

 

Το κέφι της, η φυσική της μεγαλοψυχία, η πίστη της για έναν καλύτερο κόσμο, αλλά κυρίως η γνώση που θα σας μεταφέρει και οι θεραπευτικές της μέθοδοι, απλά θα σας μεταμορφώσουν! 

 

Η Γιούλη είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει και το βιβλίο της είναι ένα δώρο για όλους μας! 

 

Την ευχαριστώ από καρδιάς! 

 

“Το πιό μεγάλο ταξίδι μας το κάνουμε μέσα στην ψυχή μας” Ν. Καζαντζάκης

 

Ρ.Π.

Τρεις μήνες πριν τυχαία (ή ίσως όχι και τόσο τυχαία) πέφτω πάνω στο προφίλ της Γιούλης στο Instagram, αποφασίζω να αγοράσω το βιβλίο της και ξεκινάω να το διαβάζω βάζοντας ένα ποτήρι κρασί!!! Πόσο οξύμωρο είναι αυτό!!! Εκεί αμέσως χτυπάει καμπανάκι με αυτή την εικόνα και συνειδητοποιώ πως αν θέλω να αφήσω το αλκοόλ πίσω μου χρειάζεται μια πιο δραστική λύση. Επικοινωνώ με τη Γιούλη, κανονίζουμε την 1η μας συνεδρία κι από εκεί κι έπειτα όλα μπήκαν στο δρόμο τους. Ένας δρόμος που δεν ήταν εύκολος και εξακολουθώ να τον περπατάω αλλά η Γιούλη ήταν ΚΑΙ είναι εκεί κάθε στιγμή για να με υποστηρίξει στην απόφασή μου για μια ζωή χωρίς αλκοόλ και να μου δώσει τα εφόδια ώστε να μπορώ πλέον να πορευτώ και μόνη μου. 3 μήνες λοιπόν πλέον χωρίς αλκοόλ και η ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά και γι αυτό σου είμαι ευγνώμων Γιούλη! Μ.Σ.